Сяргей Міхалкоў па-беларуску

[Black aspid]

Рызыкую быць абвінавачанай у папулярызацыі пасобнікаў путлераўскага рэжыму. Таму заранёў абяцаю галоўны шэдэўр Сяргея Міхалкова тут не публікаваць.

[Black aspid]

Мы едзем, едзем, едзем…

Мы едзем, едзем, едзем
За самы далягляд –
Найлепшая у свеце
Кампанія рабят.
Мы ўсе жывем у згодзе,
Умеем сябраваць,
І песеньку заводзім,
Абы не сумаваць:

Тра-та-та, любата!
Мы ўзялі з сабой ката,
Чыжыка, сабаку,
Пеўніка пад паху,
Павіяна,
Папугая…
Вось кампанія такая!

Калі пад чыстым небам
З душой адкрытай жыць,
Злаваць няма патрэбы
І можна ўсіх любіць.
Збіраешся ў дарогу –
Сяброў склікай хутчэй,
Яны і дапамогуць,
І разам весялей!

Тра-та-та, любата!
Мы ўзялі з сабой ката,
Чыжыка, сабаку,
Пеўніка пад паху,
Павіяна,
Папугая…
Вось кампанія такая!

Мы ехалі ўрачыста,
Кампанія сяброў.
За сонейкам агністым
Вярталіся дамоў.
Нас промні сагравалі,
Нас вецер абдымаў,
І мы не сумавалі,
Бо кожны падпяваў:

Тра-та-та, любата!
Мы ўзялі з сабой ката,
Чыжыка, сабаку,
Пеўніка пад паху,
Павіяна,
Папугая…
Вось кампанія такая!
Алена Церашкова

[Black aspid]

Два барана

Па сцяжыне стромай горнай
Бег дамоў баранчык чорны
І на мосціку гарбатым
Ён сустрэўся з белым братам.

Рогі белы брат наставіў:
- Бэ-э, браток, такія справы:
Тут не разысціся, не-е!
Вызваляй дарогу мне-е!

Чорны блее грозна:
- Ме-е-е!
Ці ў сваім ты розуме-е?
Хай мае адсохнуць ногі,
Першым не сыду з дарогі!

Сутыкнуліся рагамі,
Упіраются нагамі…
Як рагамі не круці,
А ўдваіх не перайсці.

З неба сонейка пячэ,
Пад мастом рака цячэ.
Тут, ля моста, раным рана
Патанулі два барана.
Алена Церашкова

[Black aspid]

Прышчэпка
- На прышчэпку! Першы клас!
- Чулі? Пэўна, гэта нас!
Я прышчэпкі не баюся!
Без пытанняў укалюся.
Што – укол! Не варта слоў:
Укалоўся дый пайшоў.

Першым я зайду напэўна
У кабінет. Бо нездарма
У мяне канаты-нэрвы,
Можа, нэрваў і няма!

Калі б толькі хто спытаў бы,
Дык білеты на футбол
Я ахвотна прамяняў бы
На яшчэ адзін укол!

- На прышчэпку! Першы клас!
- Чулі? Пэўна, гэта нас!
А чаму стаю ля сценкі?
Бо дрыжаць мае каленкі...

Алена Церашкова

[Alenka]

Black aspid, дзякуй! Як заўжды, якасныя пераклады.
Адзіную заўвагу можна? У "Песеньцы сяброў" героі ўсё ж везьлі "обезьяну, попугая", а не "бегемота, папугая". Бегемота занадта цяжка везьці з сабой, ці ня так? Мы сьпяваем "малпачку і папугая".

[Black aspid]

МалпачкУ і папугая? не ведаю, сяджу-думаю. Лепей спеўнасць захаваць ці спісачны склад... Добра, хай будзе малпа. Толькі не абстрактная малпа, а павіян. Павіяна, папугая вязем, а бегемота не вязем

[Alenka]

Сапраўды, з павіянам лепш рытміка захоўваецца. Мне падабаецца такі варыянт, тым больш што павіян - ня самая цяжкая з малпаў і везьці павіяна можна лёгка.

[Black aspid]

Анонс! Даслала на пошту "дзетак" пераклад "Дзядзька Сцёпа". Чакаем.

[Kotka]

Black aspid, проста любата! Дазвольце, трошкі падрэдагую

У песні "Мы едзем, едзем, едзем" замест

Выцемка:

Пеўня-забіяку, Павіяна,

Пеўніка пад паху,
Малпанятка

Выцемка:

Нас вецер абдзьмуваў,

Нас вецер абдымаў

У вершы пра прышчэпку:

Выцемка:

А чаму я стал ля сценкі? Бо дрыготкія каленкі…

А чаму стаю ля сценкі?
Бо дрыжаць мае каленкі...

І яшчэ трошкі:

Выцемка:

Два барана Па сцяжыне стромай горнай Бег дамоў барашак чорны

Два бараны

Па сцяжыне стромай горнай
Бег дамоў баранчык чорны

Выцемка:

Тут, ля моста, раным рана Патанулі два барана.

Патанулі бараны,
Ўпартыя былі яны.

Алена, дзякуй вам вялізны яшчэ раз! "Мы едзем, едзем, едзем" і пра бараноў гэта адны з нашых любімых вершаў. Цяпер маем іх па-беларуску!

[Black aspid]

Kotka, дзякуй за праўку.

[Black aspid]

Прысвячаю ўсім, хто ідзе першы раз у першы клас

Чыстапісанне

Выводжу цвёрдаю рукой:
“Да-е ка-ро-ва ма-ла-ко”.
Па літарцы, за складам склад
Устануць, нібы на парад.
Спачатку “да”, а потым “е”.
Ужо агораў я “дае”,
Ужо агораў я “дае”,
І тут… паперу пёрка рве.
Старонку гэтую далоў
І перапісваем наноў.

Выводжу літары свае:
“Ка-ро-ва ма-ла-ко да-е.”
“Ка-ро-ва ма-ла-ко да-е”?
Зусім не гэта трэба мне.
Дае карова малако!
Перапісаць, такі закон.

Закрэсліваю я радок,
Зноў за кручком вяду кручок:
“Да-е ка-ро-ва ма-ла-ко”.
Ды спатыкнуўся я на “ко”,
І клякса чорнаю смалой
Заліла “ко”, і “мо”, і “ло”.
Яшчэ адну старонку прэч!
Як усё гэта недарэчна!

А за вакном мае сябры
Ганяюць мячык па двары…
Вішчыць суседзкі шчанючок…
Звініць у ровара званок…
Ізноў даводзіцца старацца.
Пакінуць нельга мне пакой.
“Да-е ка-ро-ва ма-ла-ко.”
Фу! Стаць вучоным – гэта праца!

Алена Церашкова

[Palina007]

Black aspid, вельмі-вельмі
Адно толькі: я б не мяняла ў апошнім радку "навукоўца" на "пісьменнага", бо тут самы цымус. Недзе так: "Уф! Стаць вучоным - гэта праца!"

[Black aspid]

Palina007,

[Black aspid]

Фама-недавера

У нашым завулку стаялі дамы.
Апошнім быў дом недаверы-Фамы.
Ні ў доме, ні ў школе Фама, анягож,
Не верыў нікому ні ў чым ні на грош.

- На вуліцы, -кажуць, -залева і град.
Гумовыя боты цяпер акурат!-
Фама не даслухае:
- Гэта мана!
Шыбуе па лужынах. Туфлям хана.
Зіма. Апранулі сябры паліто
І клічуць Фаму пагуляць на каток.
Мароз ды сумёты не доказ яму:
У майтках на вуліцы бачым Фаму.
Ідзе ў заапарку з экскурсіяй ён.
- Глядзіце!- сказалі яму,- Гэта слон!
і тут жа Фама стаў даказваць усім:
- Той слон да слана й не падобны зусім!

Аднойчы прысніўся ўпартаму сон,
Нібыта у Афрыку выбраўся ён.
З нябёс афрыканскае сонца пячэ
І рэчка пад назваю Конга цячэ.
Гавораць сябры:
- У ваду не хадзі!
У Конга паўсюдна жыве кракадзіл!
Ён маша рукою:
- Усё гэта – лухта,
Заўсёды вы кажаце нешта не так!
Кашуля і майткі ляжаць на пяску,
Фама-недавера спрабуе раку.
Вось ляснулі зубы ля самых вачэй…
- Ратуйся няшчасны, на бераг хутчэй!
Аднак у адказ яны чуюць ізноў:
- Я – вучаны! Мне адзінаццаць гадоў!

Ужо кракадзіл у Фамы за спіной,
Ужо кракадзіл папярхнуўся Фамой
Адна галава ужо з пашчы тырчыць
І нешта ўпарта на бераг крычыць:
- Не пра… я не ве…
Кракадзіл уздыхнуў
І, сыты, ў зялёную Конга нырнуў.
Кашуля ды майткі ляжаць на пяску
І сонца бязлюдную грэе раку.

Ускочыў Фама, вочы стаў прадзіраць:
Кашуля і майткі на крэсле вісяць.
І тут закрычаў як асмалены ён:
- Няпраўда, спадарства, ніякі не сон!
Калі вы сустрэлі такога Фаму,
То вершы мае прачытайце яму!

Алена Церашкова

[julcik]

Мне таксама вельмі падабаюцца пераклады. Я вось прыехала са спякотнага лецішча надзень у інтэрнэт, амаль нічога чытаць няма моцы, а пераклады чытаю з задавальненнем.