Самыя папулярныя старонкі

Чаму няма ў нашай мове літары "Щ". Адкуль у нашай мове апостраф. Чаму ў нашай мове літара "І" з лацінскага алфавіта. Чаму "Ў" шапачку носіць. далей »

казка пра пошукі сябе. далей »

Калі ў Санта-Клаўса захварэлі чацвёра з ягоных эльфаў, эльфы-практыканты не здолелі рыхтаваць цацкі гэтаксама хутка, як старыя супрацоўнікі, і Санта пачаў адчуваць перадсвяточнае напружанне. далей »

Жылі два страусяняці – Фу ды Фі. далей »

Тут расказваецца пра тое, як узнікла Пагоня - знак усіх беларусаў.
Пра тое, як Пагоня стала знакам беларусаў - у іншай казцы. далей »

Казка пра тое, як машына, якая мае служыць нам, можа паспрабаваць зрабіць нас шчаслівымі... далей »

Глядзіце, гэта Арэшкавая вёска. Яна месціцца акурат у сярэдзіне Міртавага лесу. Тут няшмат дамоў, затое каля кожнага дома ёсць садок з яблынькамі і грушамі, абрыкосамі і арэшнікамі. далей »

Лепшая дзіцячая кніга 2011 году. далей »

- Уладар я ваш Міхалка
Больш не буду вам царом,
Бо я марыў, дзеткі, змалку
Быць у лесе пчаляром. далей »

Ліс прачнуўся рана–рана.
Дрэмле бор, сняжком прыбраны.
Дрэмлюць сосны, дрэмлюць хвоі,
Ліс жа марыць аб разбоі. далей »

У лесе, ля разложыстага дуба
Каза была загадчыцаю клуба. далей »

Падарылі Руме кніжку
Пра лісу, ката і мышку.
- Вельмі кніжачка малая,
За хвіліну прачытаю далей »

Жыў-быў дзед. І гэта быў не проста дзед, а Дзед Мароз. І жыў ён не абы-дзе, а ў нас, у Беларусі. Некаторыя кажуць, што яго радзіма дзесьці ў Лапландыі, але гэта няпраўда. Ніякіх сумневаў быць не можа — Дзед Мароз жыў і жыве... далей »

Ішлі па лясной сцяжынцы Тэкст, Тэма і Асноўная Думка з партфелямі ў руках. Бачаць: невялікі чорны сабачка каля хваінкі сядзіць. далей »

У Дзеда з Бабай жыў-быў кот Васіль. Кот як кот. Мышэй лавіў, малачко піў. Адна загана была ў яго — любіў махляваць. далей »

У адной вёсцы жыў гультаяваты Гаспадар. Вясною плот са струхлелымі слупамі ён калом падпёр, а шпакоўню на грушы вяроўчынаю прымацаваў. далей »

— Дачушка, — сказала маці Восень маленькай Дажджынцы, — ты паляціш на Зямлю і бу­дзеш прадвесніцай Вялікага Дажджу. далей »

На пагорку, сям-там парослым ядлоўцам, ляжаў Камень-валун. Яму было шмат гадоў. Сам Камень свае гады не лічыў. Так людзі не раз і не два казалі, прысеўшы каля яго. далей »

Прытаіўся на ўскрайку лесу Смоўж. Сядзіць, са сваёй ракавіны-хаткі на агарод пазірае. На агародзе растуць смачныя качаны капусты. Добра было б паласавацца, але ж няма як: людзі ходзяць. далей »

Драмаў пад елачкай Заяц, i здалося яму ў сне, што непадалёку сабака брэша. Усхапіўся ён, кінуўся наўцёкі, ды са страху ў мурашнік трапіў. далей »

Чаму мядзведзі спяць усю зіму? Глядзі адказ у экранізацыі казкі Ігара Кузьмініча далей »

Заяц вырашыў зрабіць лаўку. Каля вуліцы, пад кучаравай вішанькай, укапаў два дубовыя слупкі, хоць і нялёгка яму гэта далося: пры плоце, пад вішанькай, гліністая зямля пад сонцам зацвяр­дзела і стала што ток. далей »

У аднаго Гаспадара быў Пеўнік. Дружна, згодна жылі Пеўнік і Гаспадар. Разам уставалі, разам поле аралі, сеялі, разам адпачывалі. далей »

Выйшла раніцай з хаты Мядзведзіца-гаспадыня: у адной лапе трымае конаўку, у другой — эмаліраванае вядро, а на поясе яшчэ і бітончык матляецца. далей »

Вясною на беразе невялікага азярца Пастушок Вадзяны пабудаваў на купіне высокае круглае Гняздо. далей »