Старонка 1 з 1.
|
Каментары |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Тэкст, Тэма і Жучок
Ішлі па лясной сцяжынцы Тэкст, Тэма і Асноўная Думка з партфелямі ў руках. Бачаць: невялікі чорны сабачка каля хваінкі сядзіць. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Казка пра ката Васіля
У Дзеда з Бабай жыў-быў кот Васіль. Кот як кот. Мышэй лавіў, малачко піў. Адна загана была ў яго — любіў махляваць. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Хто дужэйшы
У адной вёсцы жыў гультаяваты Гаспадар. Вясною плот са струхлелымі слупамі ён калом падпёр, а шпакоўню на грушы вяроўчынаю прымацаваў. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Камень
На пагорку, сям-там парослым ядлоўцам, ляжаў Камень-валун. Яму было шмат гадоў. Сам Камень свае гады не лічыў. Так людзі не раз і не два казалі, прысеўшы каля яго. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Кісліца
Прытаіўся на ўскрайку лесу Смоўж. Сядзіць, са сваёй ракавіны-хаткі на агарод пазірае. На агародзе растуць смачныя качаны капусты. Добра было б паласавацца, але ж няма як: людзі ходзяць. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Сакрэт
Драмаў пад елачкай Заяц, i здалося яму ў сне, што непадалёку сабака брэша. Усхапіўся ён, кінуўся наўцёкі, ды са страху ў мурашнік трапіў. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Лаўка
Заяц вырашыў зрабіць лаўку. Каля вуліцы, пад кучаравай вішанькай, укапаў два дубовыя слупкі, хоць і нялёгка яму гэта далося: пры плоце, пад вішанькай, гліністая зямля пад сонцам зацвярдзела і стала што ток. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Разумны Пеўнік
У аднаго Гаспадара быў Пеўнік. Дружна, згодна жылі Пеўнік і Гаспадар. Разам уставалі, разам поле аралі, сеялі, разам адпачывалі. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Хто ж вінаваты?
Выйшла раніцай з хаты Мядзведзіца-гаспадыня: у адной лапе трымае конаўку, у другой — эмаліраванае вядро, а на поясе яшчэ і бітончык матляецца. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Гняздо і Чарацінка
Вясною на беразе невялікага азярца Пастушок Вадзяны пабудаваў на купіне высокае круглае Гняздо. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Як Шпачок пажартаваў
У невялікім ляску жыў малады буры Шпачок. За ляском рассцілаўся квяцісты луг, а далей пачыналася балота, на ўскрайку якога, непадалёку ад старой асіны, пасяліліся белавата-шэрыя кулікі: Зуёк малы і Зуёк вялікі. далей »
| 0 |
Аляксей ЯКІМОВІЧ: Як Бярозка Дажджу чакала
Сонца пякло бязлітасна. Каторы дзень не было дажджу.
— Я хутка загіну. Маім карэньчыкам няма чаго піць, зямля перасохла, стала цвёрдая, як камень, — паскардзілася маленькая Бярозка, што расла на ўзлеску. далей »
| 0 |
|