Самыя папулярныя старонкі

Наш Юрась - мастак што трэба!..
Вось малюе ён
Хату, а над хатай неба,
А пад небам клён далей »

Падарылі Руме кніжку
Пра лісу, ката і мышку.
- Вельмі кніжачка малая,
За хвіліну прачытаю далей »

Беглі мы з катом удвух,
Зачапіліся - і бух!
Вось дык злосная дарожка -
Так падрапала мне ножку!
Я з ёй болей не сябрую,
Лепей збочу на другую! далей »

Хто якія бачыць сны?
Сон пра кветкі – для вясны.
Тыгр мае сон драпежны,
А зіма – марозны, снежны. далей »

У мяне растуць гады,
будзе і сямнаццаць.
Працаваць пайсці куды,
чым займацца? далей »

Я бабулечцы сваёй
Песню праспяваю.
Прынясу ў яе пакой
Водар кветак мая. далей »

Няўрымслівы хлопчык унучак Матвейка,
Маленькія ножкі бягуць і бягуць,
Як быццам маторчык, прапелерчык нейкі
Ніводнай хвілінкі сядзець не даюць. далей »

Кропелька ляціць у лужы,
З ледзяшоў зіма сцякае.
Маразы, завеі, сцюжы
З ручаінай уцякаюць. далей »

Ад дзядоў, ад прадзедаў,
Ад вякоў сівых
Нам у памяць дадзена
Слава дзён былых. далей »

У шчаслівай Наты аж два святы -
Новы год і нараджэння дзень.
Заўтра будзе ўсім хваліцца Ната:
- Шосты годзік мне ужо ідзе! далей »

Час успомніць нам прадвесне,
Дні сяўбы, пару дажынак -
І з пашанаю правесці
Год стары на адпачынак. далей »

Бег на рэчку, на каток,
Бег пакоўзацца каток.
А прыбег - разгубіўся:
Пасярод катка спыніўся:
- Як пачаць? З якой нагі? -
Уваччу плывуць кругі далей »

Студзень тупае ў двары,
Снежань знік у выраі.
Дзякуй, добры год стары,
За работу шчырую далей »

Шчасце рыбака не за гарамі,
Толькі ў рукі не плыве само:
Ходзіць яно сінімі вірамі,
Спіць у ямных сховішчах самоў. далей »

Ціха грывай трасяне
Конь рахманы - вецер,
Цягне хмарку на спіне,
Сыпле дожджык дзецям, далей »

***

Я - беларус маленькі,
Дарос ужо да школы,
Як і бацькі, сумленны,
Руплівы і вясёлы. далей »

Сёння ў нас апошні ўрок -
ты звіні даўжэй,
званок,
доўга, радасна звіні
жаўранкам увышыні. далей »

Стаяць ля маладых гадоў,
Ля чалавечага дзяцінства —
Вялікі гонар, светлы доўг
Настаўніцтва і мацярынства.
Спачатку ў сэрцах прабудзі
Цягу і смагу да асветы,
Пасля — задуманых вядзі
Аж да крыніцы чыстай, светлай. далей »

Лясы свой голас маюць i лугi,
Калi падзьме зефiр цi моцны вецер,
Дуброва любiць спеў зусiм другi,
Бо непаўторны кожны голас ў свеце. далей »

Час мінуў канікулаў вясёлых,
Не трывожце, кветкі і рака.
Верасень паклікаў нас у школу
Голасам пявучага званка. далей »

Пытанняў шмат, Радзіма.
А дзе адказ?
Вядзеш дзяцей любімых
У першы клас.

Ад змен, крутых і дзіўных,
Трываць няўсцерп.
Які твой сцяг, Радзіма?
Які твой герб? далей »

Восень ціха прыварожвае
Залатою шчымлівай парой.
Лісцяў-кветак мігценне прыгожае
Ашчаджае вястун-лістабой. далей »

У мяне сягоння свята -
Падарыў партфель мне тата,
Як жа тут не ганарыцца,
Бо цяпер я - вучніца!
Ды шкада, што дзень - нядзеля -
Неспрыяльны для партфеля. далей »

Ты мяне ўжо, відаць, не пазнала:
З-пад акон-акуляраў глядзіш...
Ці не ўсё мне яшчэ даравала
І таму асуджальна маўчыш? далей »

Зебранятка
Зебранятка захварэла,
П'е антыбіётыкі,
А ў суботу не хацела
Абувацца ў боцікі.

Бегла босае па траўцы,
Топала па лужынах,
А цяпер сядзіць на лаўцы,
Выглядае спужана. далей »